Günün ilk saatleri... Lizbon’un yokuşlu sokaklarında henüz kimseler yok. Şehrin ikonik sarı tramvaylarından biri, 555 numarasıyla yavaşça ilerliyor taş döşeli caddelerde. Bu saatlerde Lizbon, sanki zamandan birkaç saat çalmış gibi, başka bir ritimde yaşıyor.
Pastel tonlardaki binalar yeni uyanmış gibi; güneş ışığı, üzerlerindeki azulejo seramikleri parlatırken, kaldırımlardaki taşlar geceyi anlatan sessiz birer tanık gibi duruyor. Arnavut kaldırımlarının kıvrımları, hem geçmişi hem de bugünü aynı anda taşıyor.
Bir köşe başında ufak bir kafede ilk kahveler yudumlanıyor. Kimse acele etmiyor. Kimse yüksek sesle konuşmuyor. Çünkü sabahın en güzel yanı, Lizbon’un kalbinin atmaya başladığı bu yavaş anlar.
Her Lizbon sabahı, biraz müzik, biraz tarih, biraz da umut taşır içinde. Ve eğer doğru saatte sokaktaysanız, şehir sanki sadece size anlatır hikâyesini.
Yorumlar
Yorum Gönder